Nieuwe vriend van mamma

Mijn moeder heeft een nieuwe vriend . Een paar weken al. Een tijdje geleden mistte mamma opeens honderd euro uit haar tas. Nico, zo heet-ie, had mijn mamma uit eten genomen en de volgende dag ontdekte ze dat dat geld weg was. Ze dacht dat het gepikt was in het restaurant waar ze hadden gegeten. Nico dacht dat ook. Nou, gisterenavond gingen ze weer uit en toen ze thuiskwamen dook zijn hand in mijn moeders tas, en nam wat uit en stopte het in zijn zak.  Mijn moeder was net zo blij dat ze weer een vriend had. Ik wou het aan mijn moeder vertellen, maar zoiets is nooit leuk om te vertellen. De stilte voor dat mijn moeder thuiskwam maakte me zenuwachtig. Miste mijn moeder niks uit haar tas? Even later kwam mijn moeder thuis. Mijn handen bewogen zich automatisch heen en weer, mijn blik was op de grond gericht. Ik hoorde de stappen op de trap niet; ook de deur die niet openging. Plotseling een harde hand die mijn haren vastgreep en mijn hoofd achterover rukte. Ik schreeuwde van schrik en pijn. Ik vergat zelfs mijn gezicht te beschermen. Mijn moeder sleurde me naar de keuken en mepte, sloeg, trapte. Ik kon geen kant op. Ze zei ‘smerige dief’ en ‘achterbakse rotmeid’ tegen me. Op elke woord volgde een slag. Ze dacht dat ik het geld gepikt had. Ik heb het niet gedaan, dat heb ik niet gedaan. Het is Nico schreeuwde ik. Mijn moeder draaide zich om en greep de deegroller. Ik kon mij nog net omdraaien. Ik voelde de slagen neerbeuken op mijn rug en schouders; toen een dreun op mijn hoofd…